Kolejny stos płonie, czyli #codeEurope i kobiety w IT

Nie wiem, co mam myśleć o uwadze, która spadła ostatnio na Code Europe. Niby dobrze, że ktoś podnosi takie tematy, ale czy to właściwy ton i czy to jedyna taka konferencja? Niestety większość konferencji tak wygląda w polskim IT. Kiedy patrzysz na listę prelegentów, to masz wrażenie, że to impreza dla białych chłopców (tak, chłopców, bo rzadko wiek prelegentów przekracza czterdziestkę), a przecież branża wygląda inaczej. Jest mało kobiet w działach technicznych, to fakt, ale przecież są i robią rzeczy, i robią je dobrze, chodzę na ich prelekcje regularnie. Więc dlaczego świetne prelegentki występują głównie na imprezach dla kobiet? 

Zrobiło się nam towarzystwo wzajemnej adoracji w polskim IT. Jeśli popatrzysz na 10 największych konferencji z polskimi prelegentami, to wszędzie pojawiają się te same twarze, z nierzadko tymi samymi tematami. Te tematy często są po prostu słabe, ale nikt nie rozdziera szat, ot rachunek prawdopodobieństwa. Ale kiedy prelekcja jednej (1/1) prelegentki jest słaba, bo podnoszą się od razu głosy, że to najlepszy dowód na to, że kobiety do IT pchać się nie powinny (true story!). Rachunek prawdopodobieństwa działa słabo dla takiej próby. 

Moim absolutnym faworytem jest zdanie, że nie ma przecież dyskryminacji mniejszości, wypowiadane kolejno przez białych heteroseksualnych mężczyzn w okolicach trzydziestki. Sorry, Panowie, ale macie tego pecha, że nie wiecie nic o byciu w mniejszości, chyba, że pracowaliście w przedszkolu, albo trenowaliście w drużynie gimnastycznej. To nie jest dobre, albo złe, tak po prostu jest. 

Nie jestem fanką rewolucji, parytetów, ani wciskania na siłę 40 % kobiet w agendę konferencji. Ale zazdraszczam mocno moim koleżankom ze społeczności Pythona, która jako jedyna miewa większość prelegentek na swoich konferencjach. Sprawa jest trudna, nikt nie zna rozwiązania, ale można podejrzewać, że jeśli uda nam się przyciągnąć więcej kobiet tam, gdzie są podejmowane decyzje, to stanie się magia. Najlepiej czujemy się z ludźmi podobnymi do nas, mającymi podobne poglądy i interesujących się podobnymi tematami. Jeśli konferencję organizuje 5 gości, którzy razem kończyli Polibudę i mogą godzinami rozmawiać o tym, jak w dzieciństwie mieli Atari, to jaka jest szansa na to, że uznają prelekcję o UX za atrakcyjną? To samo w drugą stronę, jeśli 5 dizajnerek organizuje konferencję, to czy wybierze temat o jądrze Linuxa? Oczywiście przesadzam, ale prawda jest taka, że zasady działają na korzyść podobnych do tych, którzy je ustalali. 

Co mogę zrobić (i możesz zrobić Ty, jeśli jesteś kobietą w IT), żeby wpłynąć na pozytywne zmiany w branży:

1. Prezentować, przygotowywać merytoryczne, techniczne prezentacje. Dobre, przemyślane, wartościowe. 
2. Namawiać kobiety z najbliższego środowiska do wysyłania swoich prezentacji na CFP (niestety kobiety w IT rzadko mają parcie na szkło).
3. Udzielać się w społecznościach, które organizują spotkania, konferencje i wydają publikacje. Każdy ściąga podobne mu osoby, więc więcej kobiet oznacza więcej kobiet :) 

Co możesz zrobić, jeśli jesteś mężczyzną w IT (#HeForShe):

1. Zachęcać kobiety, programistki, testerki, dizajnerki itp., żeby prezentowały na spotkaniach i konferencjach
2. Zachęcać kobiety do organizacji konferencji, spotkań i wydawania publikacji.
3. Zastanowić się czasem, czy Twój zespół, firma, grupa są naprawdę otwarte na kobiety, czy nie ma w nich seksistowskich żartów i wyjątkowego traktowania koleżanek. Nie potrzebujemy poczucia wyjątkowości, potrzebujemy normalności.
4. Reagować na "niegroźne" stereotypowe żarty i akty dyskryminacji, Twoje milczenie jest tak naprawdę akceptacją. 

Jeśli nie będziemy palić na stosie kolejnych konferencji i prelegentów, tylko podejmiemy pozytywne działania, to ta ewolucja może się okazać szybka i przyjemna dla wszystkich. Czego sobie i Państwu życzę!